10
MAR
2013

Οι πρώτες ενδείξεις για τις βάσεις του 2013(του μαθηματικού-φροντιστή Μιχάλη Αμοιραδάκη)

Καθόλου δεν συμφωνώ με την (συνήθως πανικόβλητη και άλογη) συζήτηση που, κάθε χρόνο τέτοια εποχή, ανοίγει στον τόπο μας, για τις περίφημες βάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ & ΤΕΙ. Η βαθιά προσωπική μου πεποίθηση, είναι ότι κάθε μαθητής οφείλει (στον εαυτό του και σε κανέναν άλλο), να κάνει το καλύτερο που μπορεί πριν τις εξετάσεις και να μη νοιάζεται για το τι θα συμβεί μετά.
Όμως, δεν ζω σε έναν κόσμο που υπάρχει και λειτουργεί με βάση τις πεποιθήσεις μου…
Μια και τα πρώτα ερωτήματα έχουν, ήδη, αρχίσει να διατυπώνονται από τους μαθητές μου, σπεύδω να ξεκαθαρίσω, με όσο γίνεται πιο σαφή τρόπο, κάποιες βασικές αλήθειες:
  1. “Βάση” είναι η βαθμολογία του τελευταίου φοιτητή που εισάγεται στη σχολή, του φοιτητή ο οποίος συμπληρώνει το προκαθορισμένο (από το υπουργείο παιδείας) πλήθος εισακτέων και, εισερχόμενος, “κλείνει την πόρτα” της σχολής.
  2. Κάθε “φουρνιά” υποψηφίων διαμορφώνει τις δικές τις βάσεις εισαγωγής. Οι βάσεις των προηγούμενων ετών, για τα παιδιά που δίνουν φέτος εξετάσεις, έχουν στατιστική – και μόνο – αξία, ως δείκτες της ιστορικής ζήτησης που έχει κάθε σχολή ή τμήμα.
  3. Οι αυξομοιώσεις των βάσεων εξαρτώνται από 3 παράγοντες:
    1. Τη δυσκολία των θεμάτων.
    2. Τη ζήτηση της σχολής.
    3. Τον αριθμό των εισακτέων.
  4. Αυτήν την ώρα, είναι άκαιρη, ατεκμηρίωτη και περιττή, οποιαδήποτε συζήτηση αναφορικά με τους δύο πρώτους εξαρτησιογόνους παράγοντες. Την επίδραση του πρώτου θα την ξέρουμε μετά τις εξετάσεις και την επίδραση του δεύτερου… μετά την ανακοίνωση των βάσεων… Όμως, δεν ισχύει το ίδιο για τον τρίτο.
  5. Φέτος, το “σχέδιο Αθηνά” έχει δημιουργήσει ανακατανομές και αλλαγές στο πλήθος των εισακτέων, οι οποίες δείχνουν να δημιουργούν ευνοϊκό υπόβαθρο για:
    1. Μεγάλη άνοδο των βάσεων στο 1ο επιστημονικό πεδίο (λόγω σοβαρής μείωσης του αριθμού των εισακτέων).
    2. Μεγάλη μείωση των βάσεων στο 2ο και στο 4ο επιστημονικό πεδίο (μεγάλη αύξηση των προσφερόμενων θέσεων).
    3. Σταθερότητα (ίσως και μικρή άνοδο) στις σχολές του 3ου επιστημονικού πεδίου (μικρή μείωση των θέσεων).
    4. Μικρή μείωση των βάσεων στο 5ο επιστημονικό πεδίο (μικρή αύξηση των προσφερόμενων θέσεων).
  6. Όλα τα πιο πάνω, στηρίζονται σε δύο, εν πολλοίς αυθαίρετες, παραδοχές: Πρώτον, ότι το “σχέδιο Αθηνά”, κάποτε θα σταματήσει να… “ανανεώνεται” και θα καταλήξει κάπου… Και, δεύτερον, ότι οι δύο πρώτοι παράγοντες που επηρεάζουν τις βάσεις (θέματα και ζήτηση), θα παραμείνουν αμετάβλητοι. Αν κάποιο από αυτά, τελικά, δεν ισχύσει, τότε οι μεταβολές που περιγράφονται πιο πάνω, μπορεί να εξουδετερωθούν, να μεγεθυνθούν ή και να ανατραπούν.
Αυτά είναι τα σχόλια που μπορούν να διατυπωθούν αυτήν τη στιγμή. Ό,τι άλλο ακούγεται και γράφεται, είναι από… ατεκμηρίωτο, μέχρι… βλακεία… (και τα δύο ευδοκιμούν πολύ στην πατρίδα μας, οπότε, καλά θα κάνετε να μάθετε να τα διακρίνετε και να μη δίνετε καμία σημασία…).
Κλείνω με κάτι – το μόνο – που, κατά τη γνώμη μου, έχει τεράστια σημασία, για όλα τα παιδιά που αγωνίζονται: Μην φοβάστε. Η αγωνία, η ανησυχία, η ένταση, η σύγχυση .. όλα αυτά είναι απολύτως φυσιολογικά και απολύτως ανθρώπινα. Μην κατηγορείτε τους εαυτούς σας, που τα νοιώθετε. Μην φορτώνεστε με άδικες και άσκοπες ενοχές. Αξιοποιήστε τα, μετατρέψτε τα σε πείσμα, σε επιμονή, σε μελέτη, σε τσαγανό… Μπορεί η ζωή να μην είναι πάντα δίκαιη, μπορεί όλοι εμείς, οι “ώριμοι” κι ανίκανοι ενήλικοι, να σας κληρονομούμε ένα πλαίσιο άδικο, δύσκολο, θνησιγενές κι ανάξιο, αλλά… μην φοβάστε. Μην φοβάστε και, προπάντων, μην κάνετε εκπτώσεις στις φιλοδοξίες σας. Ελάχιστα πράγματα σ` αυτόν τον κόσμο, είναι πιο ισχυρά και πιο άξια, από έναν  έφηβο που ονειρεύεται, και είναι διατεθειμένος να δουλέψει σκληρά, για να ζήσει το όνειρό του. Εργαστείτε έντιμα μαζί με τους δασκάλους σας και, πιστέψτε με, πρώτα οι πανελλαδικές εξετάσεις και μετά η ίδια η ζωή, θα ανταμείψει τους κόπους σας.